Τρίτη 28 Δεκεμβρίου 2010

Η ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΛΕΧΟΥ ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΟΛΑ !!

Στο Κυπριακό περιoδικό «Το Περιοδικό» μίλησε η Κατερίνα Λέχου για τα προβλήματα στην υγεία της που είχε αντιμετωπίσει παλαιότερα, για το αν την ενοχλεί που μεγαλώνει και για το αν θα ήθελε να κάνει ένα παιδί. Βεβαίως δεν θα μπορούσε να μην αναφερθεί και στην μεγάλη επιτυχία «Το Νησί» στο οποίο πρωταγωνιστεί.

Για το πρόβλημα υγείας που αντιμετώπισε: «Έχω περάσει ένα μεγάλο πρόβλημα υγείας το οποίο με ταλάνιζε για πάρα πολλά χρόνια. Το είχα από τα 12 μου και μετά χρειάστηκε να ξανακάνω την επέμβαση στα 27 μου. Ήταν μεγάλο σχολείο για μένα. Αυτό το πρόβλημα με γέμιζε με πάρα πολύ θυμό, και ένα μεγάλο γιατί: «Γιατί σε μένα;» Τώρα πια ξέρω πως όλοι οι άνθρωποι έχουν ένα πολύ μεγάλο θέμα, είτε ψυχικό είτε σωματικό το οποίο τους κατατρέχει σε όλη τους τη ζωή».

Για τα παιδιά: «Το παιδί μπορεί να έρθει μέχρι κάποια ηλικία. Δεν μπορεί νακάνεις παιδιά στα 50. Και πες ότι τα έκανες, πρέπει να τα μεγαλώσεις και πρέπει να έχεις και την δύναμη γι’ αυτό. Η φύση έτσι όπως τα έχει φτιάξει, τα έχει φτιάξει με μία σοφία. Πρέπει να έχει κουράγιο μια γυναίκα για να μεγαλώσει ένα παιδί, εκτός και αν το πασάρει πουθενά αλλού να το μεγαλώσει. Και αυτό το βρίσκω το χειρότερο πράγμα από όλα. Καλύτερα να μην το έκανες».

Για το αν την ενοχλεί που μεγαλώνει: «Δεν σου αρέσουν τα σημάδια του γήρατος, που χάνεις τις αντοχές σου, ότι έβλεπες να αλλάζει το σώμα σου, το πρόσωπο σου, αυτά δεν σου αρέσουν. Αλλά προσπαθώ να μου αρέσει το ότι μεγαλώνω. Αλλά αυτό θέλει εγκεφαλική δουλειά να το κάνεις για να φύγει το ενδιαφέρον από εκεί και να πάει κάπου αλλού».

Για τους Χριστουγεννιάτικους εορτασμούς: «Ζορίζομαι λίγο στις γιορτές,γιατί βλέπω αυτό το ανεξάντλητο πανηγύρι γύρω μου το οποίο δεν μπορώ να το ακολουθήσω. Καταρχήν δεν μπορώ να διασκεδάσω κατά παραγγελία. Δεύτερον δεν πιστεύω ότι τα Χριστούγεννα είναι αυτό που προσπαθούμε να κάνουμε, δηλαδή να φάμε, να πιούμε και να ξοδέψουμε λεφτά. Δεν πιστεύω πως είναι αυτό το ζητούμενο οι γιορτές και ειδικά τα Χριστούγεννα είναι μία αφορμή για να θυμηθούμε τον διπλανό μας, για να διορθώσουμε κάτι που δεν κάναμε. Έναν άνθρωπο που έχουμε πολύ καιρό να τον δούμε και να του αφιερώσουμε χρόνο».

Για το «Νησί»: «Ήταν κάτι εντελώς διαφορετικό! Καμία σχέση με τα εντός έδρας, τα γυρίσματα που κάνουμε στην Αθήνα. Εκεί κάνεις γύρισμα και ο καθένας έχει τη ζωή του, φεύγεις, (η ομάδα) διαλύεται. Στα γυρίσματα για το Νησί, ήμασταν όλη τη μέρα μαζί. Κάναμε όλη τη μέρα το γύρισμα μαζί, μετά ήταν μία ταβέρνα και τρώγαμε σ' αυτή όλοι μαζί. Δεν είχε τίποτα άλλο να κάνουμε... όταν έρχεσαι τόσο κοντά για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα- ήμουν κάτω σχεδόν 7 μήνες- υπάρχει ένα δέσιμο το οποίο σου μένει ανεξίτηλα χαραγμένο στο μυαλό. Είναι ωραίο να γίνονται τέτοιες δουλειές. Είναι πολύ σκληρά σ’ αυτή τη δουλειά που κάνουμε, το ότι είμαστε τόσο κοντά με ανθρώπους και μετά λέμε γεια και μπορεί να μην τους δούμε ποτέ ξανά».